Onderstaande klantreacties zijn geplaatst met toestemming van betreffende klanten. Omwille van de privacy heb ik de namen en woonplaats veranderd.
mei 2018
Antonia uit Amersfoort
verstandelijk gehandicapt met een disharmonisch profiel
woont onder begeleiding
53 jaar
Mathilde is haar zus en curator en zij schreef voor mij deze reactie:
Lieve Janine,
Vier jaar geleden ben je op mijn pad gekomen. Ik had een roep om ondersteuning nadat ik 16 jaar lang de zorg voor mijn zus Antonia had.
In de afgelopen jaren zijn we een mooi duo geworden: Jij hebt de inhoudelijke zorg overgenomen en ik blijf van de financiën en administratie.
Ik ben je zeer dankbaar voor de hulp die je geeft aan Antonia. Je bent een stabiele mentor voor haar en door jouw duidelijkheid is er meer rust gekomen.
Mij help je op weg om mijn zus beter te verstaan. Kortom, het is een feest om met je te mogen opwerken.
Het blijft boeiend om Antonia te begeleiden. Hoe dikwijls zeggen we niet tegen elkaar: ” never a dull moment”,
warme groet,
Mathilde
April 2018
Hanna uit Eemnes
Woont zelfstandig met hulp van familie en ambulante begeleiding
65 jaar
Ik heb Hannah gevraagd iets te vertellen over mij en wat ik bij haar doe:
We gaan pannenkoeken eten, woensdag, welke datum? Moet kalender omgeslagen worden?
Al 10 jaar hè, jij bent al 10 jaar bij mij hè Anselien! Elke maandag en dinsdag komt ze.
Weet niet hoor wat ze doet. Boodschappen, met mij, met de auto, naar de Coop. En koken. En eten. En dat ik ga douchen. En de voeten.
Als ik 66 word ga ik met pesjoen. Zal tijd worden zeg ik. Niet meer naar Tomingroep. Achter de geranies zitten. En met de bus naar Laren. Koffie drinken.
Beeldhouwen ken ze ook, heb een hart voor mij gemaakt, liefdeshart zeg ik. Van steen. Ik ken het ook. Heb geleerd. Mocht een steen kiezen. Zo, met een schort om. Heb ze gereedschap meegenomen, wel moeilijk hoor, duurt lang. Zo moet het, zó, met papier schuren.
En ‘vergadering’ met de hamer. Kan niks aan doen hoor, moet prakkeseren en heb gehuild. Kan niks aan doen. Zit hier zo, hier (wijst op haar hoofd)
Nou is genoeg hoor Anselien, is genoeg. (draait demonstratief haar hoofd weg)
Februari 2017
Paul uit Amersfoort
Speciaal onderwijs, havo-niveau
16 jaar
In de brugklas zat ik nog op een gewone school. Ik had veel vrienden, ik kon goed leren en wilde perse naar de havo. Speciaal onderwijs had ik geen zin in, ik dacht dat je dan wel behoorlijk geflipt moest zijn…!
Maar weet je wat voor klereherrie het is als iedereen door de gangen door elkaar heen gaat lopen! Ik wilde dan het liefst mijn oren een ogen dicht doen en voelde me heel opgefokt.
En thuis had ik zo vaak hoofdpijn!!! En ik was heel moe en boos en kon iedereen wel door elkaar rammelen, vooral mijn irritante broertje. Het ging echt slecht met mij en ik werd er depressief van. Het enige dat me hielp was mijn kennis van vogelsoorten. Uit school ging ik direct naar allerlei vogelsites en daar werd ik rustig van.
Toen moest ik toch wel naar een andere school. Ik stond er ook wel achter, maar ik zag er als een berg tegenop! Ik weet nog dat Janine me zelfs heeft opgehaald van huis om mee naar school te fietsen, zo eng vond ik het… Ik kan het me nu niet meer voorstellen. Wat kinderachtig. Maar het was echt zo, ik was gewoon ziek van de spanning. Misselijk en buikpijn. Nu ben ik gelukkig gewend. Dat duurde wel een poos. Ik ben nou minder vergeetachtig, maar ik ben nog wel vaak iets kwijt. Eerst heb ik vmbo afgemaakt en nou doe ik havo.
Samen met Janine oefen ik ook met de bus te gaan, want over twee jaar ga ik misschien naar een school in Apeldoorn. Janine komt nou niet meer elke week.
Maart 2016
Ferdinand uit Huizen
Speciaal onderwijs, vmbo kader/basis
17 jaar
Janine komt al 4 jaar elke maandagmiddag bij mij.
Als ik met de bus uit school ben gekomen, moet ik eerst mijn brood smeren voor de volgend dag en het aanrecht weer opruimen, dan ga ik aan tafel zitten en drink een glas melk en eet een plak ontbijtkoek. Op tafel moet alles op de goede plaats liggen en ook op het aanrecht geen druppels van de kraan.
Als dat niet klopt kan ik niet beginnen. Gelukkig snapt Janine dat.
Vroeger had ik altijd haast. Ik keek steeds op de klok of ik nog wel tijd had voor mijn racespelletjes op de computer.
Ik kon niet goed luisteren. Als ik zelf begon te praten, over iets wat ik heel graag wilde kopen, dan kon ik juist niet meer stoppen. Een gezellig praatje aan tafel, dat vind ik nog steeds moeilijk, maar ik weet nu dat ik zelf ook vragen kan stellen en welke. Dat is eigenlijk een trucje, maar het helpt wel. (grijns)
Het weekschema helpt mij als ik niet meer weet wat ik moet doen, ook gymkleren klaarleggen bijvoorbeeld of mijn danskleren.
Als ik mijn examen heb gehaald dan wil ik monteur worden. Ik weet alles van Ferrari’s en Lamborghini’s, maar ik vind eigenlijk alle auto’s interessant.
Ik werk niet heel snel, maar wel heel precies en dat is belangrijk in een garage.
Januari 2015
Max uit Nijkerk
Bewoner van Philadelphia
49 jaar
Ik lag nog in het ziekenhuis en ik mocht naar huis.
Toen konden we nog snel Janine Oonk regelen. Zij kwam bij mij thuis.
Ze heeft me geholpen met alles wat ik niet kan. Gelukkig wilde ze het wel op mijn manier doen, anders zou ik het toch weer over moeten doen.
Ze ging ook met me mee naar de dokter.
Het was heel erg gezellig en we hebben veel gepraat en ze begrijpt me goed.
Nou sms-en we zo af en toe hoe het gaat. Ik heb ook een nieuwe mobiel en ik hou van nederlandstalige muziek.
November 2014
Gerdien uit Maartensdijk
Moeder van een gezin met autisme (vader en broertje)
34 jaar
Wij leven in ons gezin volgens Bijbelse normen en waarden. Mevrouw Janine begrijpt dat dit voor ons het allerbelangrijkste is.
Mijn man en ik willen dat de kinderen u zeggen tegen volwassenen.
Lucas verheugt zich er altijd op als zij komt. Ze gaan voetballen, timmeren, een speurtocht uitzetten, of een gezelschapsspel doen. Hij vertelt weinig uit zichzelf. Tijdens het spelen lukt het mevrouw Janine om hem toch wat te laten vertellen over wat hem dwarszit op school en over het pesten. Lucas is bij de minste of geringste verandering alweer helemaal van slag. Bijvoorbeeld als de meester heeft gezegd dat ze een overhoring krijgen van aardrijkskunde en hij vergeet het, dan is voor Lucas de dag helemaal bedorven. Het klopt dan niet meer. Op school merkt de meester er niet veel van, maar thuis is hij dan niet te genieten. Vooral met zijn zusje maakt hij dan ruzie, maar ja, dat is ook een bijdehante tante en zij weet precies hoe ze Lucas op de kast moet krijgen.
Hij zit nu op orgelles en mag soms op het kerkorgel oefenen. Mevrouw Janine is ook een keer mee geweest. Lucas vond dat prachtig.
Hij zit op sociale vaardigheidstraining en mevrouw Janine helpt hem om wat hij geleerd heeft ook thuis te kunnen.
Ze hebben een ik-boek gemaakt.
Mei 2014
Laura uit Hilversum
Moeder van een gezin met 3 kinderen: puber met autisme, puber met hoogbegaafdheid en een schoolkind met een lichamelijke handicap.
42 jaar
Na onze verhuizing zaten we een poos midden in de verbouwing. Wat een hectische tijd was dat. Onze puberzoon wist letterlijk de weg naar de koelkast niet meer en de scheldpartijen waren niet van de lucht. Onze jongste vraagt veel aandacht door zijn lichamelijke handicap, maar eigenlijk ging het wel goed met hem. Autisme zit aan de binnenkant, maar is minstens zo’n grote handicap.
Janine heeft samen met ons maandelijks een ‘familieberaad’ gehouden. We hebben leefregels opgesteld voor iedereen, inclusief dat we elkaar elke dag iets vriendelijks moesten zeggen.
Inderdaad betrapten we onszelf erop dat we steeds geneigd waren de negatieve dingen van elkaar te zien. Dat was dan ook wel weer lachwekkend, want alleen complimenten leverden bonuspunten op. We hebben er maar een soort spel van gemaakt, maar het werkte wel!
maart 2014
Pim uit Bunnik
mavo, 2e klas
13 jaar
Ik dacht altijd dat Janine zou blijven tot ik oud was, ha ha. Nou weet ik dat dat natuurlijk niet kan. We hebben heel veel gepraat. Gelukkig maar dat zij er was, want met mijn vader en moeder heb ik heel vaak ruzie. Vooral toen opa dood was gegaan en mijn moeder veel naar oma moest. Janine heeft ook gesprekken op school gehad over extra begeleiding en als ik weer eens mijn agenda kwijt was. Meestal gingen we naar buiten, even weg uit huis.
Mijn ouders snappen niet dat ik er moeilijk tegen kan als er opeens mensen komen die blijven eten. Ik vind het heel gezellig, maar mijn moeder zegt dat ik dan overdreven ga doen en de clown ga uithangen. Ik weet gewoon niet wat ik anders moet doen. Mama heeft volgens mij zelf ook iets, iets door vroeger, een soort autisme, maar zeg dat maar niet tegen haar. Zij bewaart alles! Echt alles! Kijk maar hoeveel dozen hier staan! Dat komt allemaal uit het huis van opa en oma. Tja (kijkt om zich heen) en de kerstboomverlichting hangt er nog. Ik kan er niet tegen, maar mijn vader heeft er geen last van, die ziet het niet, hij doet de hele dag wiskunde. Mijn moeder is niet veel thuis, ze is advocaat. Als ze thuis komt is ze moe en dan belt oma ook nog 100 x op een avond. Oma is dement aan het worden.
Mijn moeder zeurt steeds tegen me dat ik mijn nagels moet knippen en onder de douche moet. Dat haat ik. Ik mag het toch zeker zelf weten! Janine vond mijn nagels wel mooi, maar toen wilde ze er nagellak op doen, zodat je de zwarte randen niet zou zien. Ik ben toch geen meisje! Nee, het was een grapje, maar ik dacht dat ze het echt wilde doen…
De week daarna heb ik ze zelf geknipt, niet zo kort. Ik vind het echt een rotgevoel en niemand begrijpt dat. Ook douchen voelt vervelend, met dat getik overal, net speldenprikken.
Nu gaat het wel beter thuis. Ik zit op huiswerkbegeleiding.
Mei 2013
William uit Hoevelaken
gymnasium, brugklas
12 jaar
Ik weet veel van computers, ik bouw ze zelf, van allemaal losse onderdelen. En ik maak mijn eigen games.
Ik weet wel dat ik soms lastig ben, ik heb autisme en Gilles de la Tourette. Op school ook, dan roep ik allemaal schuttingtaal, zoals #*^% piep &%$”!!! Janine heeft me wel geholpen om me rustig te voelen, vooral doordat we samen op mijn elektrische orgeltje speelden. We gingen zelf liedjes maken. Ik wist niet dat ze dat kon, dat was dan wel weer knap, maar verder is ze niet slim met computers, met mij vergeleken dan.
Soms hielp ze met koken en eten opscheppen. Gelukkig lette ze er goed op dat het niet tegen elkaar aankwam, want dan kan ik het niet meer opeten.
Toen ik bij mijn vader ging wonen hoefde ze niet meer te komen.
Maart 2013
Chayenne uit Driebergen
basisschool Speciaal onderwijs
10 jaar
Met Janine speel ik me de barbiepoppen en dansjes maken op K3 en Justin Bieber.
Ze gaat ook wel met me fietsen, met de speciale tandem, en ook oefenen op mijn eigen fiets. Maar als er een auto komt dan begin ik te gillen, want ik weet niet wat ik moet doen. Thuis ook, dan raakt mijn hoofd soms in paniek, als alles anders gaat dan ik dacht. dan ga ik ook gillen, dat gaat vanzelf. Ik vind het ook heus niet leuk hoor, maar toch doe ik het.
We gaan ook wel eens naar de manege. Ik schrik altijd heel erg van gehinnik, maar nu heb ik het geleerd dat het bij paarden hoort. Ik kan goed paardrijden, volgende week krijgen we draf. Ik heb daar ook een vriendin.
Janine heeft in mijn vriendenboek geschreven.
September 2012
Crispijn uit Soest
basisschool Speciaal onderwijs
9 jaar
We spelen met de lego, of met de elektrische trein, of een spelletje doen. We gingen ook een keer schaatsen en in de sneeuw spelen. Ik en Janine hebben ook een geheime hut gemaakt.
Ik vind het fijn als mijn vriendje bij mij komt spelen. Hij maakt soms wel ruzie, want dan luistert hij niet wat ik wil. Met Janine erbij gaat de ruzie weer over.
Er hangt nu een planbord in de keuken. Als ik aan mama vraag: ‘wanneer ga ik bij oma logeren?’ zegt ze ‘kijk maar op het bord!’
Ik ben altijd heel vroeg wakker, maar ik mag pas uit bed als de wekker gaat, want anders maak ik iedereen wakker. Ik oefen om zachtjes de trap af te gaan, maar ik vergeet het steeds. Dan wordt papa weer kwaad op mij. En mijn zusjes zitten soms aan mijn speelgoed en dat MAG NIET!!! Ik vind het moeilijk om op tijd klaar te zijn voor de bus. Ik spaar mooie stenen en plaatjes van de supermarkt.
Juli 2011
Hanna uit Eemnes
Woont zelfstandig met hulp van familie en ambulante begeleiding
58 jaar
Hebben we heerlijk gegeten, koffie gedronken en thee en bruin biertje. Was leuk in de Theetuin. Ook nog in winkeltjes wezen kijken heb niks gekocht.
Zwembad in Laren geweest, met Anselien Onk. Ik kan wel zwemmen, heb geleerd. Vroeger. Diploma gehaald.
Nou niet meer zwemmen. Eén keer is genoeg.
Mei 2010
Martin uit Hilversum
havo, 2e klas
14 jaar
In de brugklas ging opeens alles fout. Mijn vader en moeder gingen scheiden. Met mijn moeder en zus ging ik toen hier wonen. Dit huis is wel klein en oud en in de winter is het best koud! Gelukkig heeft mijn moeder samen met haar broer deze kamer op zolder voor mij getimmerd en geverfd. Als ik alleen wil zijn ga ik hier naar toe en natuurlijk voor m’n huiswerk en gitaar oefenen. Wat zeg je? Ja, ook om te gamen, dat is waar.
Ik heb autisme en m’n zus ook. M’n vader trouwens ook, denk ik. Maar hij houdt zich niet aan afspraken en daar kan ik écht niet tegen! (trekt boos gezicht)
Waarom jij hier bent? Ja, om te helpen met huiswerk plannen ennuh… Ja gewoon met mij praten hoe het gaat en afspraken maken.
En mee fietsen dwars door Hilversum, naar gitaarles. Ik kan natuurlijk wel fietsen, maar er is één super druk kruispunt. Daar moet je lang wachten en alle fietsers staan dicht bij elkaar. Ik heb dan ook nog mijn gitaar op m’n rug. Als de fietsers dan oversteken wordt er getoeterd. M’n moeder is nogal bang dat er iets mis gaat.
En soms ga je mee naar school voor een gesprek met de mentor. Nou heb ik dus een plek apart in de klas en ik mag op de gang werken als ik boos word van het geklik van de pennen.
Ja, en verder kom jij eigenlijk voor mij, maar je praat ook veel met m’n moeder. Dat snap ik wel. Ze doet wel stoer, maar ze heeft ook nog een nieuwe baan en met oma gaat het slecht en soms is ze in paniek hoe alles moet en zo. Als jullie aan het kletsen zijn in de kamer, glip ik snel naar boven. Ha ha…